– Forrest – mówi pan Tribble – najlepiej, jeśli przez jakiś czas postarasz sie nie zwracać na siebie uwagi. Wiem, że ma rację. W dodatku jest jeszcze coś co mi od dawna nie daje spokoju, choć nikomu dotąd nie pisłem o tym słowa. Kiedy rozkręcałem interes lubiłem pracować, wstawać o świcie, chodzić nad rozlewiska, stawiać siatki, wyławiać krewetki, potem siadać z Zuzią na ganku przed chatą i grać na harmonijce, a w soboty upijać się piwem. Ale to wszystko się diametrowo zmieniło. Teraz muszę bywać na przyjęciach gdzie ludzie jedzą jakieś podejrzane rzeczy, a kobiety noszą długie kolczyki i inne paskuctwa. Telefon zarywa się całymi dniami i ludzie zawracają mi głowę różnymi banialukami. W senacie byłoby jeszcze gorzej. A przecież już teraz nie mam dla siebie wolnej chwili, życie jakby umyka obok. Kiedy patrzę do lustra widzę na twarzy zmarszczki, włosy na skroniach mi siwieją i czuję, że nie mam tyle energii co kiedyś. Interes niby kwitnie, ale ja… ja mam wrażenie jakbym się kręcił w kółko. Zastanawiam się po co to wszystko robię.

(Forrest Gump)